Bliskość emocjonalna w związku nie jest dana raz na zawsze, nie jest też przypadkowa. Kiedy zwracasz się do swojego partnera, oczekując pomocy, wsparcia, opieki i doświadczysz braku jakiejkolwiek reakcji, czujesz się samotny, zraniony lub zły. Gdy osoba doświadcza obojętności w związku, często będą pojawiać się myśli „Jestem niewidzialny w tym związku”, „Jestem bezradny, nie mam żadnego wpływu na to, co się dzieje”, czy „Ja nie jestem ważny dla partnera”.
Obojętność w małżeństwie jest źródłem cierpienia dla ciebie, twojego współmałżonka, jak i waszego związku. Obojętność jest niszcząca, ponieważ partnerzy czują krzywdę, żal, lęk oraz niezrozumienie w związku. Samopoczucie wpływa na nasze zachowanie, a nasze zachowanie na uczucia naszych partnerów. Fundamentem każdego związku jest potrzeba bliskości, poczucia bezpieczeństwa, bycia zauważanym i docenianym. To pewność, że ktoś przyjdzie, jeżeli go zawołamy, będzie przy nas, gdy tego będziemy potrzebować, a także będzie potrzebował bliskości z naszej strony.
Objawy obojętności w związku
Jakie są objawy obojętności w związku? Partner nie słucha, gdy druga osoba mówi o swoich zmartwieniach, odwraca wzrok, nie okazuje troski i wsparcia w dziedzinie pracy czy zajęć domowych. Nie pyta już o uczucia partnera. Oboje nie opowiadają już sobie wydarzeń z minionego dnia. Gdy partnerzy zmagają się z obojętnością w związku, czują się smutni lub zranieni, nikt nie wyciąga pomocnej dłoni, nie wyraża troski i nie pociesza. Zauważamy, że partner nie wspiera, nie motywuje, a także nie jest zainteresowany naszymi potrzebami. Nie czujemy się już kochani, doceniani i ważni. Jedyne, co zauważamy, to obojętność w związku, której nie potrafimy zrozumieć.
Najczęściej to kobiety zaczynają dostrzegać, że coś się dzieje, zaczynają się zastanawiać, skąd bierze się obojętność w małżeństwie. Widzą, że małżonek zachowuje się inaczej, nie przytula, odwraca się plecami, długo jest w pracy, nie ma bliskości, rozmów, przytulania oraz wspólnie spędzonego czasu. Nie ma też kłótni i spięć, a jednak czujemy, że nie jest jak dawniej, że nie jest tak, jak byśmy chcieli. Odczuwamy coraz większy brak bliskości, czujemy się osamotnieni w związku, a w naszym życiu jest coraz mniej radości i wspólnie spędzanego czasu.
Przyczyny obojętności partnera
Obojętność w małżeństwie zazwyczaj wynika z przytłoczenia emocjami takimi jak rozczarowanie i złość, co wskazuje, że coś działa nieprawidłowo. Obojętność wobec partnera nie oznacza braku miłości oraz tego, że przestaliśmy być ważni dla drugiej osoby. Gdy zanika wiara w możliwość zmiany, pozostaje już tylko rezygnacja i rozczarowanie. Pary, które doświadczają kryzysu, są przytłoczone przez negatywne emocje i wpadają w błędne koło komunikacji oskarżającej, oceniającej i krytykującej.
Obojętność męża wobec żony jest pewnego rodzaju ucieczką przed emocjami, uczuciami oraz konfrontacją z małżonką. Partnerzy uciekają i chowają się za codziennymi obowiązkami, aby tylko ze sobą nie rozmawiać. Trudności z porozumiewaniem się mogą wynikać również z nierealistycznych przekonań i oczekiwań względem związku, co uniemożliwia tworzenie satysfakcjonującej relacji. Kiedy obojętność trwa dłuższy czas, to narasta kryzys, zaczynamy negatywnie oceniać współmałżonka, oskarżając go o trudności w związku. Błędne koło się zamyka.
Jak przezwyciężyć obojętność w związku lub małżeństwie?
Pierwszym krokiem, który możemy podjąć, jest zrozumienie, że związek jest relacją dwóch osób i wspólne działania przyniosą najlepsze zmiany. Ważne jest zauważenie i uświadomienie sobie, że naszym problemem jest stan obojętności w małżeństwie. Teraz zadaniem jest wspólnie wyjść z kryzysu. Gdy potraktujemy kryzys jako informację i zaczniemy szukać rozwiązań, jak naprawić małżeństwo, jest duża szansa, że stworzymy satysfakcjonujący związek. Warto pamiętać, że budowanie relacji jest procesem i niszczenie jej także.
Gdy problemem są wzajemne oskarżenia, dobrze jest pomyśleć, że kryzys nie jest niczyją winą, a stanowi szansę do dalszego rozwoju związku. Podjęcie wyzwania pracy nad obojętnością w małżeństwie może wiązać się z bliższym poznaniem i głębszym zrozumieniem współmałżonka.
Jeżeli doświadczamy obojętności w związku czy obojętności w małżeństwie i chcielibyśmy je zmienić, warto skupić się na rozmowach i zmianie sposobu komunikacji. Mówić o swoich emocjach i uczuciach, jakich doświadczamy, bez krytyki i oceniania drugiej osoby. Ważny jest komunikat typu „JA”, który mówi o reakcji, jaką w nas wywołało zachowanie partnera, o tym, co czujemy, co nas boli. Komunikat „JA” pozwala lepiej zrozumieć i wyrazić swoje emocje, jednocześnie nie raniąc drugiej osoby.
Zamiast powiedzieć „Dlaczego ty mnie ciągle ignorujesz?”, „Ty egoisto, myślisz tylko o sobie”, warto zmienić formę komunikacji na wyrażającą nasze uczucia np. „Nie zamykaj się w sobie, czuję się samotna, potrzebuję z Tobą porozmawiać, czuję się źle”, „Kiedy mi nie odpowiadasz na pytania, czuję się bezradny i przytłoczony”, „Kiedy stawiasz mur i nie mogę się do ciebie dostać, czuję frustrację”, „Kiedy zamykasz się w sobie i wychodzisz z pokoju, czuję złość”.
Zrzucanie winy na drugą osobę powoduje tylko nasilenie konfliktu, ponieważ oskarżenia zawsze powodują, że zaczynamy się bronić. Obojętność w związku jest wspólnym problemem, który tylko się nasila przez nieumiejętne komunikowanie swoich emocji.
Kilka praktycznych porad, które mogą pomóc, gdy zmagamy się z obojętnością partnera, to unikanie rozkazywania i upominania. Zamiast negatywnych informacji warto słuchać, starać się zrozumieć oraz zaakceptować uczucia i emocje, jakie przeżywa druga osoba. Czasem wystarczy 20-minutowa rozmowa pełna miłości, żebyśmy poczuli się pewni i silni. Warto zacząć od łatwiejszych tematów, które nie wzbudzają w nas silnych emocji.
Terapia przy obojętności wobec partnera
Kiedy pomimo starań, czasu i energii poświęconej na zmianę doświadczanego kryzysu w związku, stan obojętności utrzymuje się i partnerzy nie dojdą do porozumienia, warto rozważyć wizytę u terapeuty par. Specjalista pomoże partnerom wyznaczyć wspólne cele, wskaże, co utrudnia komunikację w związku, a co pomaga.
Źródło:
Kallos-Lilly V., Fitzgerald J. (2019) Porozmawiajmy o emocjach. Zeszyt ćwiczeń dla par.
Czabała C., Kluczyńska S. (2015). Poradnictwo psychologiczne