Autyzm dawniej nazywany był chorobą, natomiast aktualnie opisuje się go raczej jako zaburzenie rozwoju lub inny wzorzec funkcjonowania mózgu.
Objawy i przyczyny autyzmu
Objawami autyzmu są odmienne od powszechnie przyjętych sposoby komunikowania się, nawiązywania relacji i wyrażania emocji. Osoby autystyczne również uczą się i poznają świat inaczej niż rówieśnicy.
Przyczyny autyzmu nie są w pełni poznane, natomiast nie ulega wątpliwości, że duże znaczenie mają predyspozycje genetyczne. Jednocześnie obecność w genotypie mutacji genów charakterystycznych dla autyzmu nie oznacza, że cechy autystyczne na pewno się rozwiną. Prawdopodobnie wystąpieniu autystycznych wzorców zachowań sprzyjają również czynniki środowiskowe, takie jak problemy metaboliczne, okołoporodowe uszkodzenia układu nerwowego lub wysoki wiek rodziców.
Diagnoza i leczenie autyzmu
Według klasyfikacji zaburzeń i chorób DMS-V oraz ICD 10, typowe dla autyzmu są m.in. takie cechy, jak:
- opóźnienie lub brak rozwoju mowy,
- niestandardowe używanie wyrażeń,
- silne przywiązanie do czynności rutynowych i rytuałów,
- brak reakcji na emocje innych osób lub reakcje nietypowe
- niewykazywanie potrzeby kontaktów społecznych.
Zachowania te widoczne są już od najmłodszych lat, jednak autyzm u dzieci nie zawsze jest prawidłowo diagnozowany, gdyż cechy autystyczne występują w różnym nasileniu. Właśnie dlatego często stosuje się pojęcie spektrum autyzmu.
Autyzm nie jest chorobą, więc jego leczenie nie jest możliwe. Osoby autystyczne można jednak wspierać i ułatwiać im funkcjonowanie w społeczeństwie.
Pomoc polega m.in. na wyposażaniu osób z autyzmem w umiejętności pozwalające na komunikację z otoczeniem. Aktualnie najczęściej stosuje się tzw. podejście rozwojowe, uwzględniające unikalne cechy osoby biorącej udział w terapii.
