Samookaleczanie jest to przejaw autoagresji (kierowanie agresji w stosunku do własnej osoby).
Zazwyczaj to zaburzenie psychiczne dotyka dzieci i młodzież, jednak może występować również u osób dorosłych oraz osób starszych.
Bezpośrednią przyczyną samookaleczania jest duże nagromadzenie napięcia, które za pomocą autoagresji jest chwilowo niwelowane.
Autoagresja często współwystępuje z depresją.
Przyczyny samookaleczania
Najczęstszą przyczyną autoagresji jest uraz doznany w dzieciństwie.
Osoba taka mogła doświadczać bicia, poniżania, ignorowania potrzeb, co doprowadziło do zaburzeń w sferze emocjonalnej. Innymi przyczynami mogą być: śmierć rodzica, rozwód, pobyt w domu dziecka, długotrwałe leczenie szpitalne, nadmierne wymagania rodziców.
Samookaleczenia mogą występować również u osób z autyzmem, zespołem Retta, chorymi na depresję oraz schizofrenie.
Objawy samookaleczania
Najczęstszym sposobem samookaleczania jest cięcie się żyletką w okolicach przedramion oraz ud.
Może również dochodzić do rozdrapywania ran w miejscach niewidocznych pod ubraniem, gryzieniu się, wyrywaniu włosów oraz rzęs, uderzaniu głową w ścianę.
Terapia stosowana u osób samookaleczających się
Osoby stosujące autoagresję powinny jak najszybciej udać się do psychiatry lub psychologa w celu uzyskania pomocy.
Terapia ma na celu dojście do przyczyny występowania napięcia oraz wdrożenie skutecznych technik które umożliwią poradzenie sobie z problemem.
Ważne, aby terapią została objęta cała rodzina, ponieważ problem autoagresji jest symptomem, który swoją przyczynę ma najczęściej w trudnościach rodzinnych.