Otępienie jest stanem chorobowym, którego głównym objawem jest upośledzenie sprawności intelektualnej.
W przebiegu choroby otępiennej pojawiają się zaburzenia pamięci, koncentracji oraz zaburzenia zachowania.
Do chorób otępiennych zaliczamy: chorobę Alzheimera, otępienie czołowo – skroniowe, otępienie z ciałami Lewy’ego, otępienie naczyniopochodne, delirium.
Częstość występowania otępienia wzrasta u osób po 50 – tym roku życia.
Przyczyny występowania choroby otępiennej
Przyczyną choroby jest uszkodzenie w obrębie tkanki mózgu, natomiast etiologia tych zmian jest inna w zależności od rodzaju choroby otępiennej. Niektóre rodzaje otępienia mają podłoże genetyczne i mogą występować rodzinnie.
Objawy choroby otępiennej
Cechą charakterystyczną choroby otępiennej jest jej stopniowy, powolny rozwój w czasie. Pierwsze symptomy są często niezauważalne i pomijane.
Do początkowych objawów zaliczamy: upośledzenia zakresu pamięci świeżej (wielokrotne zadawanie tych samych pytań, pomimo uzyskania wcześniej odpowiedzi), gubienie rzeczy, zapominanie o umówionych spotkaniach, trudności z przyswajaniem nowej wiedzy.
W cięższych stadiach choroby, chorzy przestają rozpoznawać bliskie osoby, pojawiają się trudności w mówieniu, liczeniu, pisaniu. Cechą charakterystyczną tego stadium są zmiany w obrębie zachowania. Chorzy stają się impulsywni, nerwowi, rozdrażnieni, a niekiedy agresywni w stosunku do swoich opiekunów.
Leczenie chorób otępiennych
Bardzo ważne w przypadku chorób otępiennych jest wczesne postawienie diagnozy, dzięki czemu można w znacznym stopniu spowolnić postęp choroby.
W leczeniu stosuje się środki farmakologiczne poprawiającą sprawność intelektualną oraz leki przeciwdepresyjne i uspokajające.