Zaburzenia snu to wszelkie nieprawidłowości wynikające z nieodpowiedniej jakości oraz długości snu.
Do najczęstszych zaburzeń snu zaliczamy: bezsenność, narkolepsję, bezdech senny i somnambulizm (lunatykowanie).
Zaburzenia snu
Bezsenność to najczęściej występujące zaburzenie snu. Bezsenność sama w sobie nie jest jednostką chorobą a objawem pojawiającym się w przebiegu innych schorzeń. Najczęstszą przyczyną bezsenności są zaburzenia psychiatryczne takie jak: zaburzenia lękowe (problemy z zasypianiem) lub depresyjne (wczesne budzenie się).
Narkolepsja to dość rzadka jednostka chorobowa, której objawami są: nadmierna senność (chory jest w stanie zasnąć w trakcie wykonywania czynności), nagła chwilowa utrata napięcia mięśniowego, halucynacje przysenne oraz porażenie senne (chwilowa niemożność poruszenia się w momencie obudzenia).
Zespół bezdechu sennego jest to jednostka chorobowa, w wyniku której podczas snu dochodzi do okresowego upośledzenia drożności dróg oddechowych. Konsekwencjami tego jest: senność dzienna, zaburzenia funkcjonowania układu sercowo – naczyniowego, nadciśnienie tętnicze.
Somnambulizm – to zaburzenie, w przebiegu którego dochodzi do wykonywania czynności ruchowych bez pełnego wybudzenia. Epizody te trwają zazwyczaj ok. 10 min.
Leczenie zaburzeń snu
W leczeniu bezsenności przede wszystkim zaczyna się od zastosowania zasad związanych z odpowiednią higieną snu (wietrzenie pomieszczenia przed snem, brak telewizora w sypialni, wyciszanie się przed snem). W przypadku przewlekłych trudności należy udać się do specjalisty, który pomoże określić przyczynę zaburzeń.